๏ ความรับผิดชอบ
ทำแล้วต้องตอบ ต้องยอมรับมัน
ทำแล้วระลึก สำนึกโดยพลัน
ผิดชอบใดนั้น รับเอาใส่ใจ
๏ แม้นคิดพลาดผิด
ทำแล้วเพ่งพิศ เป็นอันไม่ใช่
ได้แต่เสียผล ปะปนกันไป
รับมันเอาไว้ แก้ไขเทียมทัน
๏ คนขาดสิ่งนี้
เป็นคนไม่ดี มีโทษมหันต์
แม้นคิดผิดทำ ไม่สำนึกกัน
ทำไปเอามัน ไม่รับสิ่งไร
๏ รู้เช่นเห็นชาติ
ฆ่าประชาราษฎร์ กลางบ้านเมืองไทย
แม้นสิ้นกลิ่นเลือด แห้งเหือดหายไป
ปิดป้องเอาไว้ โยนใส่ชุดดำ
๏ กุมอำนาจเสร็จ
ป่าวปากพูดเท็จ ยิงแต่ห่าคำ
ไปว่าคนไทย ไอ้ควายระยำ
ฟ้าปิดมืดดำ ไม่เห็นความจริง
๏ เลือกตั้งครั้งนี้
เป็นโอกาสดี ได้นายกหญิง
รู้หมดทั่วไทย ว่าใครมันยิง
คนสั่งมันสิง อยู่ในร่างใคร
๏ ด้วยจิตอาฆาต
เห็นยิงทิ้งกราด ไม่ใช่คนไทย
สลิ่มคุ้นเคย เยาะเย้ยไยไพ
จากดังรำไร กระหึ่มธานี
๏ ฟ้าเริ่มเปิดแล้ว
ก็คงไม่แคล้ว ความจริงที่มี
เปิดทีละนิด สรรพกิจวิธี
มั่นใจไม่มี ความกลัวเกรงกัน
๏ เริ่มมีซัดทอด
พวกกันมันตอด กันทั้งพืชพันธ์
อ้าวกูเปล่านะ พวกมันทั้งนั้น
ประโยชน์โดยพลัน กันเป็นพยาน
๏ หล่อกับตัวดำ
จิตใจระยำ นั้นเป็นตัวการ
ไม่เซ็นคำสั่ง ไม่พลันสังหาร
ไม่มีปลายบาน จนถึงวันนี้
๏ ตัวดำลูกน้อง
คนหล่อวัยรอง แต่เป็นลูกพี่
รวมหัวเอากัน ลั่นในธานี
เก้าสิบเอ็ดน้องพี่ จบชีพวอดวาย
๏ ความจริงปรากฏ
ใกล้ออกมาหมด เสียโดยง่ายดาย
คนดำอกแอ่น มาแพ่นเพียงราย
คนหล่อสบาย ลอยหน้าต่อไป
๏ ปวงชนก่นด่า
ผู้ชายนี่หว่า หนีหน้าทำไม
ทำต้องกล้ารับ จะนับถือไว้
นี่คนอะไร หน้าด้านจริงเชียว
๏ ปล่อยคนอื่นเขา
แบกความผิดเอา แต่เพียงผู้เดียว
ตัวเองลื่นไหล ฉันไม่เคยเกี่ยว
ไม่มองแลเหลียว แม้พวกเดียวกัน
๏ ความรับผิดชอบ
ไม่เคยออกตอบ จากใจของมัน
มันเป็นเช่นไร ด้วยใจกระสัน
เอาตัวรอดพลัน จากบ่วงพนา
๏ ผู้ชายหรือเปล่า
เสียดายเกียรติเรา สร้างสมเอามา
เจอความปลิ้นปล้อน กะล่อนทุกท่า
ไม่เหลือราคา แห่งค่าชาติชาย
๏ ไม่สำนึกกรรม
อันตนมักทำ ให้เขาฉิบหาย
แม้นกฎที่ใช้ ไม่ใช่กฎหมาย
ผิดหลุดมากมาย ต้องเจออันนี้
๏ คือกฎแห่งกรรม
อันตนมักทำ แต่สิ่งไม่ดี
ต้องเจอไม่พ้น ซึ่งคนอัปรีย์
ไม่เจอชาตินี้ ไม่ใช่ว่าพ้น
๏ นั่งจิบชาดู
ด้วยความอยากรู้ เป็นทั้งสากล
รอดูสนุก ซึ่งคนทุกข์ทน
ฆ่าประชาชน จงสนองกรรม !!
12 ธันวาคม 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น