วันอังคารที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2554

หนอยแน่ะ ! (กลอนสุภาพ)

        ฟังเขาว่าขนลุกทุกขนชัน           แทบจะเอาตีนยันทีวีตก
หมั่นไส้คนมาว่ายอยก                       สกปรกแนวคิดประดิษฐ์ทำ
        มัลลิกาเจ้าเก่าเขาไม่เลิก             สร้างแต่ชื่ออึงเอิกรุกถลำ
ไปไหนเขาด่าว่าแต่คำ                        จิตใจระยำเผด็จการ
        เป็นข่าวครึกโครมอึงคะนึง           กล่าวถึงเว็บไซต์สองส่งสาร
Youtube-Facebook มีช้านาน            เกรงว่าจะต้านค้านสถาบัน
        ฟูมฟายว่ามีที่หมิ่นเหม่               ขี้เหร่ขี้เรื้อนวิจารณ์นั่น
หมิ่นเดชานุภาพสถานครัน                   จะตัดหั่นต้นตอให้เหี้ยนลง
        ปิดเว็บเหล่านี้ให้หมดสิ้น             หมดราคินเสี้ยนหนามความสูงส่ง
ยกย่องจงคงบวรพรดำรง                     ยืนยงคงมั่นกลืนกาลไป
        แนวคิดชัดเจนมิเว้นวรรค            ซ่อนดาบเตรียมชักประทานให้
คนที่เราคิดว่ามันจัญไร                       วิ่งไล่ตามด่ามาเป็นปี
        112 จองเวรไม่เคยหยุด               เหวี่ยงแหเร่งรุดกันเต็มที่
ลิดรอนสิทธิและเสรี                           ตามมีกันมาประสาชน
        ไม่มีเจตนายังว่าผิด                    สำแดงซึ่งฤทธิ์กันหลายหน
กวาดคนเข้าคุกหลายพันคน                  แล้วมิพ้นเยาะเย้ยเอิงเอยไป
        หาธรรมไม่เจอในข้อกฎ              สุดสลดคนใช้ไม่เคยให้
จับผิดติดแพะกันบรรลัย                     ไม่เคยมีวิสัยจะสำนึก
        นอร์เวย์บ้านเขามีกษัตริย์             กฎหมายหมิ่นชัดเขาตรองตรึก
คนฟ้องคือกษัตริย์ท่านระลึก                ถ้ารู้นึกเดือดร้อนแก่พระองค์
        ไม่ใช่นึกจะฟ้องก็ฟ้องแหลก         มั่วแถกอย่างเราเอาหยิบหย่ง
เกลียดเขาเราฟ้องจ้องจำนง                 มึงจงรับโทษโดยติดคุก
        ไม่ผิดยัดโทษให้เป็นผิด               ไม่พินิจเอามันกันสนุก
ไม่กลัวกฎแห่งกรรมแม้กี่ยุค                  ไปทำทุกข์ให้เขาเฝ้าคิดแค้น
        ใครจะฟ้องก็ฟ้องใคร่จะฟ้อง         ถึงไม่ต้องเดือดร้อนจนเหลือแสน
คนเกลียดกันเอาท่านมาอ้างแทน            ขยายแค้นเป็นเพลิงขมวดปม
        มัลลิกาลืมไปอะไรเปล่า               นี่จะเอาใหญ่หลวงให้สาสม
กระเทือนใครบ้านไหมใคร่ดูชม               หรือนิยมปิดตายประเทศไทย
        เรื่องเล็กเรื่องน้อยคอยปลุกปั่น         เอากันไม่หวาดไม่ไหว
ลือมาก็บ้าเชื่อไป                                เมืองไทยวุ่นวายก็คราวนี้
        กลัวปวงชนคนไทยจะใคร่โง่            คุยโตคุยโม้กันหรือนี่
เหมือนว่าเธอหวังให้คิดดี                      หนอยแน่ะ ! นังนี่ประสงค์ร้าย
        แล้วสลิ่มใช้อะไรสื่อสาร                 คุยการคุยงานไม่แหนงหน่าย
นัดคนรวมพลง่ายดาย                           เว้นวายสักวันคงจะลงแดง
        เอาใจเขาใส่เราบ้างเถิดหนอ            อย่ามัวเพ้อและพ้อประชันแข่ง
หนังดราม่าสถาบันคนเขาแคลง                บทเรียนแพงไม่จำกันเสียที
        อย่าเอาเรื่องเท็จฆ่าคนอื่น               ระวังจะตื่นมาเป็นผี
โทษฐานยุแหย่แต่ไพรี                            แม้นารีก็ไม่ลดซึ่งโทษทัณฑ์
        สวยแต่ปากดากดำระยำยับ             คิดคับแค้นใจมิเปลี่ยนผัน
จองเวรประเคนทุกวารวัน                       สถาบันก็มิเว้นมิวายวาง
        นี่แหละหมิ่นของแท้ดูตัวเอง            จงหวั่นเกรงโทษทัณฑ์กันเสียบ้าง
คิดชั่วชั่วหาผัวดีกว่านาง                       อย่าเอาอย่างเผด็จการดีกว่าเอย

11 ธันวาคม 2554

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น