วันเสาร์ที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2554

ก (ล) าย (มึง) กลับ จิต (กู) ก็กลับ (กลอนสุภาพ)

       ตะลึงทึ่งเต้นเป็นเนืองนิตย์                นี่กูคิดผิดไปใช่ไหมนี่
ให้กูแน่นแค้นเคืองเปลืองเต็มที                  สุดท้ายไม่มีผลอะไร
        กุมารน้อยหมดแรงแล้วหรือลูก            ถึงเลิกผูกจิตแค้นกันหรือไม่
ก็โคตรกรรมร้ายแรงบานตะไท                    ก็ไฉนจึงรอดปลอดเหตุตาย
        เพื่อนร่วมห้องพี่น้องร่วมกันไล่             ให้มันไปพบกรรมทำฉิบหาย
เหตุไฉนใยกรรมมาทำกลาย                       หรือจะพ่ายแก่มันโดยฉันทา
        กูนี้มีรักประจักษ์ชัด                        ไม่คิดตัดขัดรักจักสรรหา
หวานดีมีใจให้กันมา                                มึงอย่าฟื้นมาให้ระแวง
        รำคาญหน้ามึงถึงที่สุด                      ลบเลือนให้หลุดทุกหนแห่ง
ในเฟซในคอมให้หมดแคลง                        ก่อนจะจดแจ้งให้ชัดเจน
        อย่ากลับมาหากูให้รู้ไส้                     อย่าใกล้กลับมาให้คบเล่น
มีกินเช้าเห็นเย็นฉันเพล                            ประเคนใจให้ไม่ต้องอาย
        ไม่เห็นจำเป็นต้องหากู                     มาทีต้องรู้กูต้องหน่าย
เกลียดชังฐานะว่าของตาย                         จะย้ายถิ่นอยู่ให้รู้ชาติ
        เสียเงินให้มึงถึงหลักหมื่น                  ไม่มีจะคืนให้สักบาท
เคยหวังและยังจะเคยคาด                        หมดปรารถนาอยากจะมี
        ขาดทุนย่อยยับกับความรัก                โดนมึงจัดหนักกันเต็มที่
ถอยจากมึงมาท่าจะดี                              ไม่เหลือราคีโสโครกตา
        คืนวันผันเปลี่ยนหมุนเวียนไป              นี่มันอะไรกันละหวา
กำลังรับกรรมที่ทำมา                               นี่มันหมดท่าหรืออย่างไร
        ทิ้งปรัศนีไว้เบื้องหลัง                        จะหมดหรือยังก็ไม่ใช่
พูดถึงไม่ใช่ว่าจะอาลัย                               แต่แค่ถามทำไมเป็นเช่นนี้
        ไม่หวังชี้กรรมยมราช                        ลงทาสลงทัณฑ์มันเป็นผี
จะคอยยืนดูอยู่ตรงนี้                                ตราบแต่ชีวีจะมลาย
        เฝ้าดูแต่มึงอีหน้าดอก                        จะเฝ้าสัพยอกให้ฉิบหาย
จะคอยแค้นแต่มึงอยู่มิกลาย                        จนกว่าจะวายไปข้างนึง
        อย่าพ้นกรรมเลยอีหน้าหนา                ดอกผกาสีทองจ้องทะลึ่ง
หน้าก็ด้านต่ำช้าอีห่ามึง                             กูจะฝืนคิดถึงก็เปลืองตัว
        บอกให้รู้กูมีแฟนใหม่แล้วนะ                 หรือยังจะเอากูสู้เป็นผัว
ลองมึงหันหน้ากลับมาทัวร์                           โรงเรียนเก่าก็ชัวร์ต้องเห็นกัน
        เฝ้ารอถึงวันสมน้ำหน้า                        มึงอย่าชี้หน้าด่าตัวฉัน
มึงทำได้กูก็ทำได้เช่นกัน                               อย่ามารยาสารพันให้ตายใจ
        มองตามองใจกูให้ดี                            เบ้าตากูมีน้ำตาไหล
ก็เพราะทำระยำจัญไร                                กูถึงหาแฟนใหม่ไม่รอมึง
        ไม่รู้ตัวกูเอาซะแล้ว                            กูได้แนวมึงมาว่าใจถึง
มึงฟังแล้วคงต้องตะลึง                                คงทึ่งกูเลวได้ขนาดนี้
        หลายคนแล้วแต่ตอนมึงไป                    นับแข่งกันได้ก็นับนี่
มึงนึกไม่ถึงว่ากูจะมี                                    สันดานแบบนี้ได้เหมือนกัน
        ฉันแอบนอกกายเพราะเธอนอกใจ            ฟังเพลงเข้าไปย้ำกันนั่น
เพลงว่ายังไงกูเหมือนกัน                               สะใจทั้งวันสมกับกรรม
        ใครจะว่ายังไงกูไม่สน                          ยิ่งมึงกูจนบ้าระห่ำ
กูจะทำตามใจกูจะทำ                                  กูจะเหยียบซ้ำแต่ตัวมึง
        เอาให้มึงต้องเจ็บกันบ้าง                       ตามอย่างแล้วมึงคงจะทึ่ง
อย่าเสือกสะเออะมาฉุดดึง                             อย่ามาทะลึ่งกับตัวกู
        เห็นหรือยังกรรมทำกันเอาไว้                 ทำกับใครเขาย่อมจะรู้อยู่
คนคนนั้นย่อมทำสนองรู้                               สะใจกูจริงจริงมึงคอยชม !!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น