“เขียนจากเหตุการณ์จริง”
ฝากถึงผู้หญิงคนนั้นด้วย...
ใครก็ได้...
ไม่ต้องถามเจตนา...
ไม่ต้องหาจุดมุ่งหมาย...
ทำตามคำสั่งฉันก็พอ...
ความถี่ของความห่วงใยและความคิดถึง
วันนี้เริ่มจาง...
เริ่มหาย...
เริ่มกลาย...
สิ่งที่เธอเคยให้ และเคยรับ
ลดลง...
และ…
กำลังจะหายไป
ช้า ๆ
และ
ช้า ช้า...
ใครก็ไม่รู้
บุกมาหาเราโดยที่ไม่ทันตั้งตัว
ดึงเธอไปต่อหน้า
เธอหายไปช้า ๆ
พร้อมน้ำตาของเธอ
น้ำตาฉันไหลพร้อมกับเธอ
ภาพนั้นเริ่มแวบเข้ามาและหายไป
มาเร็ว
ทว่า...
ไปช้าเหลือเกิน !!
จากวันนั้นมา
สิ่งที่เราเคยให้ เคยรับกัน
ตามแต่เธอจะคิด
แบบพี่น้อง
แบบเพื่อน
แบบ...
หายไป
หลายเวลา หลายวัน
เป็นใคร คนนั้นคงเศร้า และโหยหาอดีตที่มีความสุข
ฉันเป็นคนหนึ่ง
และมีทีท่าว่าจะหนักกว่าคนอื่น ๆ !!
เธออยู่ไหน ?
ฉันค้นหา
เธออยู่ไหน ?
ฉันสอดส่ายสายตา
เธออยู่ไหน ?
ฉันตะโกนร้อง
เธออยู่ไหน ?
ก็เริ่มสุดสิ้นสุดปัญญาสุดหาสุดค้นเห็นสุดคิด
เธออยู่ไหน ?
เลิกถามสักที...เหนื่อย !!
ใจของฉัน
ไม่เคยพอใจเลยที่ร่างกายของฉันทำได้แค่นี้
รอให้ร่างกายแข็งแรง
พร้อมที่จะค้นหาเธอต่อไป
ด้วยอาการกระวนกระวาย
เจอเธอ ฉันจะดีใจ
เราจะได้กลับมาเป็นเหมือนเดิม
เป็นพี่น้อง
เป็นเพื่อน
เป็น...
แต่ถ้าไม่เจอเธอ ฉันก็แค่...
ค้นหาเธอต่อไปด้วยความพยายาม
ไม่มีคำว่าเสียใจ
ไม่มีอาการร้องไห้
ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าอ่อนแอ
จนกว่าเธอจะกลับมา
แล้วเราจะกลับมาห่วงใยกัน
ร้อง เล่น ปรับทุกข์สุขกัน
เหมือนวันเก่า
ปากของเธอหอมหวาน
รอยยิ้มของเธอสวย
เสียงของเธอน่ารัก
มือของเธอนุ่มนวล
ไม่อยากให้มันจากไป
พร้อมกับใจของเธอ
ที่ยอมแพ้กับโชคชะตา
ฉันเพิ่งรู้ว่าถ้าใครสักคนที่ฉันผูกพัน
เค้าหายไป
มันทำให้ฉันต้องเหนื่อย...
ที่จะค้นหาเค้าให้เจอ
หรือไม่ เค้าก็อาจจะจากไปโดยไม่กลับมา
เธอจะคิดยังไงก็แล้วแต่
ฉันไม่สนใจ
แล้วแต่เธอจะคิด
แต่ว่าฉัน...
คิดถึงเธอ !!
18 ธันวาคม 2554
ฝากถึงผู้หญิงคนนั้นด้วย...
ใครก็ได้...
ไม่ต้องถามเจตนา...
ไม่ต้องหาจุดมุ่งหมาย...
ทำตามคำสั่งฉันก็พอ...
ความถี่ของความห่วงใยและความคิดถึง
วันนี้เริ่มจาง...
เริ่มหาย...
เริ่มกลาย...
สิ่งที่เธอเคยให้ และเคยรับ
ลดลง...
และ…
กำลังจะหายไป
ช้า ๆ
และ
ช้า ช้า...
ใครก็ไม่รู้
บุกมาหาเราโดยที่ไม่ทันตั้งตัว
ดึงเธอไปต่อหน้า
เธอหายไปช้า ๆ
พร้อมน้ำตาของเธอ
น้ำตาฉันไหลพร้อมกับเธอ
ภาพนั้นเริ่มแวบเข้ามาและหายไป
มาเร็ว
ทว่า...
ไปช้าเหลือเกิน !!
จากวันนั้นมา
สิ่งที่เราเคยให้ เคยรับกัน
ตามแต่เธอจะคิด
แบบพี่น้อง
แบบเพื่อน
แบบ...
หายไป
หลายเวลา หลายวัน
เป็นใคร คนนั้นคงเศร้า และโหยหาอดีตที่มีความสุข
ฉันเป็นคนหนึ่ง
และมีทีท่าว่าจะหนักกว่าคนอื่น ๆ !!
เธออยู่ไหน ?
ฉันค้นหา
เธออยู่ไหน ?
ฉันสอดส่ายสายตา
เธออยู่ไหน ?
ฉันตะโกนร้อง
เธออยู่ไหน ?
ก็เริ่มสุดสิ้นสุดปัญญาสุดหาสุดค้นเห็นสุดคิด
เธออยู่ไหน ?
เลิกถามสักที...เหนื่อย !!
ใจของฉัน
ไม่เคยพอใจเลยที่ร่างกายของฉันทำได้แค่นี้
รอให้ร่างกายแข็งแรง
พร้อมที่จะค้นหาเธอต่อไป
ด้วยอาการกระวนกระวาย
เจอเธอ ฉันจะดีใจ
เราจะได้กลับมาเป็นเหมือนเดิม
เป็นพี่น้อง
เป็นเพื่อน
เป็น...
แต่ถ้าไม่เจอเธอ ฉันก็แค่...
ค้นหาเธอต่อไปด้วยความพยายาม
ไม่มีคำว่าเสียใจ
ไม่มีอาการร้องไห้
ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าอ่อนแอ
จนกว่าเธอจะกลับมา
แล้วเราจะกลับมาห่วงใยกัน
ร้อง เล่น ปรับทุกข์สุขกัน
เหมือนวันเก่า
ปากของเธอหอมหวาน
รอยยิ้มของเธอสวย
เสียงของเธอน่ารัก
มือของเธอนุ่มนวล
ไม่อยากให้มันจากไป
พร้อมกับใจของเธอ
ที่ยอมแพ้กับโชคชะตา
ฉันเพิ่งรู้ว่าถ้าใครสักคนที่ฉันผูกพัน
เค้าหายไป
มันทำให้ฉันต้องเหนื่อย...
ที่จะค้นหาเค้าให้เจอ
หรือไม่ เค้าก็อาจจะจากไปโดยไม่กลับมา
เธอจะคิดยังไงก็แล้วแต่
ฉันไม่สนใจ
แล้วแต่เธอจะคิด
แต่ว่าฉัน...
คิดถึงเธอ !!
18 ธันวาคม 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น