วันเสาร์ที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2554

“ปัจฉิมนิเทศ” อีแคระ !! (กลอนสุภาพ)

       จะเลิกด่ามึงแล้วเพราะกูเมื่อย     กูโคตรเหนื่อยตามด่าทุกแห่งหน
ถึงอีแคระกระแดะสัปดน                   กูสุดทนเพราะเห็นค้านสายตา
        อาการมึงหนักหนาและสาหัส       ทุกคนแทบชี้ชัดกันพร้อมหน้า
อีนี่ตายแน่มิผันพา                            ไฉนมารอดและปลอดภัย
        มีหน้ามาโทรโม้เยาะเย้ย             เอื้อนเอ่ยคำเดิมเริ่มศัพท์ใส่
กูละทึ่งซึ้งมึงมันเกินใคร                      เกินจะหาสิ่งใดมาเทียมทัน
        หลักฐานพยานมัดเต็มปาก         มิกระดากด้วยใจใฝ่กระสัน
ไม่รู้สึกสำนึกสักสิ่งอัน                       สารพันเจ้าเล่ห์เร่ขายกู
        คิดจะทดลองต้องกับเธอ             คิดจะปรนเปรอเรื่องสมสู่
ตะโกนก้องร้องห้ามอย่าเอากู                นึกศักดิ์ศรีเชิดชูกันบ้างนะ
        โถอีแคระมึงพูดกันไปได้              กูเห็นแก่ใจกันจะจะ
ทั้งน้องพี่ยืนยันมิวางละ                       ยังจะโวยวายถ้าเป็นกู
        หนอยถ้าเป็นคนอื่นคงเต็มที่          คงสำราญใจดีเวลาอยู่
มึงอย่าคิดว่ากูคงไม่รู้                          ชื่อเสียงมึงนอกจากกูรู้กันดี
        มันคงจะเป็นแต่ชื่อเสีย               ตัว ง งูหมาเลียแล้วคาบหนี
หมาคาบเอาไปประการนี้                    สิ้นที่ใจกูจะไว้ใจ
        ไม่รู้จะด่ายังไงดี                       ให้สมกับที่กูเจ็บใหญ่
พระพันวษาว่าอย่างไร                        กูคงว่าไปกันตามนั้น
        พระองค์ท่านทรงตัดสิน               เรื่องราวราคินวันทองนั่น
ทรงตัดสินอย่างไรใคร่รู้กัน                    ก็เพราะวันทองตอบมิใคร่ลง
        ก็ด้วยจิตใจอันโลเล                    จะกะเท่เร่ด้วยใจที่ใคร่หลง
จะใครสักคนก็พอปลง                         เพื่อจะดำรงชีวิตไป
        ทว่าตอบด้วยกลัวพระอาญา          ถนอมน้ำมิตราทุกคนให้
สาธยายคุณคนเป็นเช่นไร                     ให้แต่น้ำใจเลือกไม่ลง
        สุดแค้นแทนพระพันวษา              แทบจะฆ่าต่อหน้าเป็นผุยผง
ท่านลงพระอาญาสูงสุดตรง                   เอาไปตัดหัวจงเป็นผีไป
        นี่คืออุทาหรณ์สอนใจคน               อย่าใจสัปดนเที่ยวแถไถ
มีแฟนแล้วยังเที่ยวแถวบ้านใคร               ให้คนจับได้อยู่ทุกวัน
        รูปภาพตราบนี้ยังมีอยู่                 ยังน่าอดสูและน่าขัน
รูปคู่ถ่ายไว้สุดตื้นตัน                           มึงกับมันจูบกันไม่อายใคร
        เอาภาพเผยแพร่แบบเปิดเผย         ไม่เคยอายคนใช่หรือไม่
มึงอย่าโกหกประชาไท                        นึกว่าบ้านไพรกันรึมึง
        เสือกบอกว่าต้องสร้างละคร          ทุกขั้นทุกตอนละครทึ่ง
จูบจริงเล่นจริงมิเกลากลึง                    จะไม่เชื่อสักครึ่งก็ค้านตา
        จะรักกูคนเดียวก็ไม่ใช่                เสือกมีใหม่ไปเรื่อยเอาแท้ว่า
มีใครต่อใครให้ค้างคา                        กูสงสัยมาจนเลิกละ
        อย่างนี้ยังจะตอแหลหรือ             เขาคือเห็นชาติกันจะจะ
จะเอาอะไรกันอีกวะ                          จะใจพระหรือใจหมาก็ว่าเอา
        ราคีเต็มตัวชั่วเต็มกัน                 ระวังหัวนั้นจะเป็นเหา
ทั้งกลากเกลื้อนขึ้นเต็มเกินทำเนา          เพราะโกหกคนเขาทั่วแดนดิน
        กูไม่โกรธที่ท้องแล้วต้องแท้ง         แต่อยากรู้ให้แจ้งกันให้สิ้น
ไม่ระวังตัวเองให้เขากิน                     กูจะแค้นให้สิ้นกระบวนความ
        ทำไมหลายใจกันอย่างนี้            ไม่อิ่ม...หรือไงใคร่อยากถาม
แสดงหื่นฝืนดีอยากพี้กาม                    เป็นหญิงทรามงามประหลาดในฝูงแร้ง
        กลางวันนั่งเรียนเป็นเพื่อนกู        กลางคืนมึงอยู่กลางสีแสง
วันวันแอ่นกายให้เขาแทง                   กลายเป็นลิงอุ้มแตงอยู่กี่ครั้ง ?
        ขอพูดแรงสักครั้งในชีวิต             ไม่เคยคิดหยาบคายเกินเคยหวัง
ชีวิตผ่านมาแม้นพลาดพลั้ง                  ก็ไม่เจอจังจังเท่ากับมึง
        “จังจัง” กับ “จังไร” ใช่เข้าคู่       ถูไถใส่รูเพราะทะลึ่ง
กิเลสตัณหาพารัดรึง                          โชคดีไม่เจอมึงเอาอีกคน
        หน้าหนาก็เริ่มรู้สึกบาง               จากกระด้างมาอายทุกแห่งหน
รับฟังคำด่าของปวงชน                       เหลือล้นส้นตีนลอยมาไกล
        กูว่าโชคดีที่กูเลิก                       และกูก็ได้ฤกษ์หาแฟนใหม่
คิดว่าดีกว่าบานตะไท                        จะให้กลับไปคงไม่เอา
        ขอเลือกทางใหม่ที่ดีกว่า              เลิกเถอะจะให้มาอยู่อย่างเก่า
จบเถอะความสัมพันธ์ระหว่างเรา           มันสิ้นเอาตั้งนานแล้วละครับ !!
        สิ้นแต่โคตรมึงไม่เคยพอ              เสนอตัวให้ล่อทั้งไปกลับ
จะได้เงินหรือไม่แต่ได้รับ                     ซึ่งเชื้อกลายกลับเป็นโรคภัย
        มองดูไม่สู้เท่าสมเพช                   อันเหตุบัดสีทำงามไส้
จากการคิดสอดทอดกระได                   สะพานเอาให้เขาสอดเอา
        สนุกมึงไหมกูอยากถาม                รับในน้ำกามมากี่เท่า
อีแคระใจหมาปัญญาเยาว์                     เห็นใครก็ไม่เท่ามึงอีกแล้ว
        ซวยฟรีสองปีที่คบมึง                   ไม่ได้เคล้าคลึงเจ้าดวงแก้ว
หมดกันความหวังอันเพริศแพร้ว             เสียแล้วแก้วร้าวเพราะเขาทึ้ง
        ทำอะไรนึกก่อนทำบ้างนะ             ก่อนจะลงทุนทำให้ถึง
ไม่งั้นเสียไม่คุ้มแบบของมึง                    ถึงนั้นอย่าทะลึ่งขอแต่กู
        เตี้ยทั้งกายทั้งใจไม่ใครหรอก          ใครจะเท่าอีดอกจะกล้าสู้
อีที่เต้นวี้ดว้ายกระตู้วู้                           เสียงกระแดะแรดรู้กันทั้งนั้น
        มึงไปเป็นบุญกับกูมาก                  พอจากคนเขาแช่งสะบั้น
ใครรู้คบรู้พบว่าจบกัน                           เขาว่ากันทั้งนั้นโดยร่ำไป
        ถ้ามาเจออ่านเอาให้จงดี                ตอนนี้กูมีแล้วแฟนใหม่
เป็นเด็ก ม.ต้นค้นเองไป                         มีเป็นพันว่าใครก็ใจมึง
        โรงเรียนนั้นใหญ่กันสุดหล้า             จะสืบเอาก็บ้าแถมใจถึง
จะคบทิ้งจีบทิ้งแถมจับทึ้ง                       คบมากกว่าหนึ่งได้แต่ไม่ทำ
        เพราะกูรักใครกูรักจริง                  ไม่คบแล้วทิ้งกันเช้าค่ำ
เป็นผ้าอนามัยวัยระยำ                           มืดดำเอาทิ้งกันกลางคืน
        เป็นใครสรุปได้เดาไม่ยาก               จงกระดากหัวใจอย่าได้ฝืน
หมดเวลากูแล้วที่กล้ำกลืน                        หมดเวลามึงตื่นก็เช่นกัน
        อย่าเลวให้มากนะมึงน่ะ                   อย่าเจอกันจะจะให้หุนหัน
ให้เป็นเรื่องเคืองใจพัลวัน                         กูจะเอาให้เมามันอย่าห้ามกู
        เอาความชั่วของมึงเป็นแบบอย่าง        แนวทางที่มึงรู้กันอยู่
กูเลวได้กูจะเลวให้มึงดู                             ไอ้หน้าฉากจะดึงดูให้ยู่ไป
        ให้ท่านหญิงท่านชายกระจายศัพท์       ท่านคะท่านครับมันงามไส้
คนเคยดีวันนี้ทำจัญไร                              ไม่เหลือและไร้ซึ่งคุณงาม
        ก็ใครมันเลวให้กูดู                           กูจะเลวสู้มันกูยังถาม
ไม่คิดจะเกินหน้าใครก็ตาม                        ถึงแม้จะเล่นกามก็กลัวกรรม
        เป็นแบบมันฉะนั้นจะไม่คุ้ม                คนจะรุมกลุ้มมาหาเรื่องขำ
ทั้งที่เป็นเรื่องเคืองระยำ                            ทิ่มตำกูเป็นแบบกับมึง
        กูจะเลิกสนใจมึงเด็ดขาด                   ประกาศตัดญาติให้ใจถึง
จะเอาใจแฟนใหม่มีคนนึง                           นิสัยดีกว่ามึงหลายร้อยพัน
        จะเอาอะไรกับอีแคระ                       ออกตัวโสดให้แขวะกันขำขัน
มึงไม่สดจริงนี่ให้หลอกฟัน                           เหมือนกัดมันกินโธ่ ! รูโหว่กลวง
        จบจริงเลิกจริงหญิงชาติชั่ว                 หลายผัวใจหมาพาลุล่วง
ถึงเวลาติดสัดยกเป็นยวง                             มาหลายพวงผสมพันธุ์ให้บรรลัย
        ยืนบนภูดูหมามัน...กัน                     ใครจะยืนดูมันก็ยกให้
กูจะปักธงลงฉลองชัย                              กับแฟนใหม่รักกันจนวันตาย !!

ลาก่อนอีแคระ...!!
หวังว่าชาตินี้กูคงไม่เจอกับมึงอีก...!!
จนกระทั่งวันตาย...!!

23 ธันวาคม 2554

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น