วันพฤหัสบดีที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

เปิดศักราชใหม่ “ไล่ ผอ.” “อุดรพิทย์” นำร่อง ชูธงน้ำเงิน-ชมพู “สู้อธรรม”


“อุดรพิทย์ สถาบันการศึกษา
สูงสง่าทั้งวิชา เกียรติและวินัย 
อุดรพิทย์ ชื่อสถิตทั่วแดนไกล
เกียรติกำจาย ก้องอยู่คู่ธานี
หากปัจจามิตร คิดกล้ามาราวี
ชีพยอมพลี เพื่ออุดรพิทยานุกูล
โบกปลิวไสว ใจเรามั่น
ร่วมกันเรารักสามัคคี
น้ำเงิน-ชมพูชูศักดิ์ศรี
อันเป็นที่รักยิ่งกว่าสิ่งใด
อุดรพิทย์ เรามีจิตอันสดใส
สร้างเกียรติไว้ ให้คงอยู่คู่อุดร...

        เพลงมาร์ชปลุกใจของโรงเรียนประจำจังหวัดอุดรธานีที่มีชื่อว่า “โรงเรียนอุดรพิทยานุกูล” ดังกระหึ่มไปทั่วท้องถนนในตัวเมืองอุดรธานี ในวันที่ 27 มกราคม ที่ผ่านมา แต่จะดังเพราะเหตุใดนั้น ไปดูกัน...

        ผมเพิ่งได้ยินข่าวนี้เมื่อวันที่ผมได้กลับมาจากวันที่เสร็จสิ้นค่าย รด. จึงได้ศึกษากรณีนี้ก่อนที่จะนำมาเขียนเป็นบทความเพื่อแสดงถึงเหตุการณ์ล่า สุดซึ่งได้เกิดขึ้นในการเคลื่อนไหวของขบวนการนักเรียนมัธยมศึกษา และถือว่าเหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์แรกในปี 2555 นี้

        โรงเรียนอุดรพิทยานุกูล เป็นโรงเรียนประจำจังหวัดอุดรธานี มีชื่อย่อว่า อ.พ. เดิมเป็นโรงเรียนชายล้วน คู่กับโรงเรียนสตรีประจำจังหวัดซึ่งก็คือโรงเรียนสตรีราชินูทิศ หรือ ร.น. ปัจจุบันเป็นโรงเรียนสหศึกษาขนาดใหญ่พิเศษ มีนักเรียนเข้าเรียนประมาณ 5,000 คน ซึ่งโรงเรียนอุดรพิทยานุกูลแห่งนี้ ถ้าเราจะเรียกเป็นภาษาปากตามที่คนอุดรเรียกกันก็จะเรียกว่า “อุดรพิทย์”
        อุดรพิทย์ได้ก่อตั้งขึ้นมาเป็นเวลาหลายสิบปี จึงเป็นโรงเรียนเก่าแก่ มีศิษย์หลายคนเรียนจบออกไปเป็นศิษย์เก่าและได้สร้างคุณงามความดีต่อสังคมและ ประเทศชาติเป็นจำนวนมากมาย
        อุดรพิทย์ได้ผ่านวันและคืนมามาก และผ่านการบริหารจากครูใหญ่ อาจารย์ใหญ่ และผู้อำนวยการมากมาย มีความเจริญรุ่งเรืองขึ้นเป็นอันมาก จนกระทั่ง...
        อุดรพิทย์ได้เข้ามาสู่เอื้อมมือในการบริหารของ “นายวันชัย วิเศษโพธิศรี”
        นายวันชัย เข้ามาเป็นผู้บริหารของอุดรพิทย์มาตั้งแต่ช่วงเดือนกันยายนที่ผ่านมา เป็นเวลาเพียงแค่ 4 เดือนเท่านั้น ก็ถูกทางครูและนักเรียนกล่าวหาว่าได้กระทำการอันไม่เหมาะสมต่อหน้าที่การ เป็นผู้อำนวยการ และในที่สุด ก็ถูกนักเรียนตกลงปลงใจดำเนินการ “ขับไล่” เพื่อเอาคน ๆ นี้ออกไปจากรั้วของอุดรพิทย์

        การชุมนุมได้เกิดขึ้นในวันที่ 27 มกราคม หรือวันพฤหัสบดีที่แล้ว นักเรียนของอุดรพิทย์ทั้งโรงเรียน นำโดย 
นายเศรษฐ์นัย กองอุดม นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปี 6/3 นายศุภกิจ รวมธรรม นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปี 5/1 เป็นแกนนำนักเรียน
และ บรรดาศิษย์เก่ารุ่นต่าง ๆ โดยเฉพาะรุ่น 14 ซึ่งนำโดยนายสิทธิชัย อึ้งพรหมบัณฑิต ประธานรุ่น ซึ่งขณะนี้ประกอบอาชีพเป็นทนายความ ได้จัดการชุมนุมภายในโรงเรียน มีการปราศรัยด้วยถ้อยคำที่เผ็ดร้อน รุนแรง เรียกเสียงปรบมือจากนักเรียนและศิษย์เก่าเป็นจำนวนมากกระหึ่มไปทั้งโรงเรียน ประกอบการเปิดเพลงมาร์ชของโรงเรียนเพื่อปลุกใจผู้ชุมนุมทุกคนตลอดเวลาการ ชุมนุม
        นายสิทธิชัย ได้กล่าวถึงการที่จะต้องมาชุมนุมขับไล่ผู้อำนวยการในครั้งนี้ว่า นายวันชัย ได้เข้ามาบริหารอุดรพิทย์เพียงไม่กี่เดือน ก็ได้สร้างความวุ่นวายและความแตกแยกในโรงเรียนเป็นอย่างมาก มีการเล่นพรรคเล่นพวก ทำให้ครู นักเรียน และศิษย์เก่าได้รับความเดือดร้อนเสียหาย ทั้งในเรื่องของความไม่โปร่งใสในการสร้างโดมมูลค่าจำนวน 17 ล้านบาท การซ่อมโรงฝึกงานช่างพื้นฐานมูลค่าจำนวน 2.9 ล้านบาท รวมไปถึงการ “อม” แป๊ะเจี๊ยะที่เรียกรับจากเด็กนักเรียนที่ฝากเข้าแล้วเงินส่วนนี้กลับหายไป อีกทั้งการนำครูสอนไปดำรงตำแหน่งรองผู้อำนวยการซึ่งกลายเป็นว่าผู้อำนวยการ ที่แต่งตั้งขึ้นมาใหม่นี้กลับมีอำนาจมากกว่ารองผู้อำนวยการที่มีอยู่เดิม ด้วยซ้ำ เหตุนี้เองจึงต้องแสดงพลังเพื่อขับไล่ตัวการที่ทำให้อุดรพิทย์แตกแยก ออกไปจากโรงเรียนแห่งนี้
        การชุมนุมของนักเรียนและศิษย์เก่าของอุดรพิทย์ เริ่มจากโรงเรียน และได้นำขบวนออกไปเดินขบวนตามถนนสายต่าง ๆ ในเขตเมือง ผ่านทุ่งศรีเมือง จนสุดที่ศาลากลาง แล้วจึงได้ทำการยื่นหนังสือต่อนายแก่นเพชร ช่วงรังสี ผู้ว่าราชการจังหวัดอุดรธานี เป็นอันเสร็จสิ้น ทั้งนี้ นายนพวัตร สิงห์ศักดา รองผู้ว่าราชการจังหวัดอุดรธานี ได้ลงมารับแทน โดยที่สุดแล้วนายปราโมทย์ ภูมิพันธ์ ผอ.สพม.20 ซึ่งเป็นต้นสังกัดของอุดรพิทย์ ได้มีคำสั่งให้นายวันชัย ไปช่วยราชการที่ สพม.20 ไปพลางก่อนจนกว่าจะมีการสอบสวนเรื่องนี้เสร็จ

        นับเป็นการผิดความคาดหมายที่ผมไม่นึกว่าอุดรพิทย์จะเกิดการชุมนุมขึ้นจริง โดยผมไปคิดกับโรงเรียนชั้นนำของจังหวัดใกล้เคียง แต่โรงเรียนเหล่านั้นกลับไม่เกิดอะไรขึ้นตลอดปีที่ผ่านมา แม้ว่าจะมีความเคลื่อนไหวต่าง ๆ ในด้านการวิจารณ์อยู่บ้าง
        ต้องนับว่า “อุดรพิทย์” เป็นตัวอย่างประเดิมสำหรับการชุมนุมของนักเรียนมัธยมศึกษาแห่งแรกในปีนี้ และเชื่อว่าอีกไม่นาน การชุมนุมของอุดรพิทย์ซึ่งกลายเป็นข่าวดังในระดับภาคและประเทศไปแล้ว จะไป “จุดประกาย” ความหวังให้กับโรงเรียนต่าง ๆ ให้กล้าลุกขึ้นต่อสู้เพื่อสิทธิ เสรีภาพ และผลประโยชน์ของส่วนรวม เชื่อว่า เหตุการณ์แบบอุดรพิทย์ จะเกิดขึ้นอีกไม่ช้านี้ ภายในเดือนสองเดือนนี้แหละครับ
        ขอชื่นชมจิตใจอันกล้าหาญของนักเรียนอุดรพิทย์ทุกคนที่กล้าประกาศว่าจะไม่ อยู่ภายใต้การบริหารแบบเหลว ๆ ของผู้อำนวยการคนนี้อีกต่อไป และขอเอาใจช่วยนักเรียนอุดรพิทย์ทุกคนให้ได้ความเป็นธรรมตามที่คาดหวังไว้ และกลับสู่สภาวะสงบร่มเย็น มีความสุขต่อไป
        “ต้องสู้” เท่านั้น อุดรพิทย์จึงจะ “ชนะ”
        ดังเพลงมาร์ชของอุดรพิทย์ตอนหนึ่งที่ว่า
        “หากปัจจามิตรคิดกล้ามาราวี...
        ชีพยอมพลีเพื่ออุดรพิทยานุกูล...!!”

2 กุมภาพันธ์ 2555

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น