วันชาติหายไปไหน ? หายไปไหนยุคสฤษดิ์
จอมพลคนสิ้นคิด ครองเบ็ดเสร็จเผด็จการ
เดิมเรามีวันชาติ คณะราษฎรสาน
ในอดีตกาล ผ่านกาลเนาเหย้ากาลมา
มีไว้เป็นศักดิ์ศรี ยี่สิบสี่มิถุนา
แสดงถึงประชา- ธิปไตยในแผ่นดิน
จัดงานร่วมฉลอง ตามครรลองมิได้สิ้น
มีแต่เป็นราคิน ของพวกรักศักดินา
เหมือนผีที่กลัวพระ จึงคิดระรานต่อมา
สฤษดิ์คิดนำพา ประเทศส่งลงทะเล
ทำตัวเผด็จการ รัฐประหารด้วยเสเพล
โกงรวยล้วนสรวญเส แลพิฆาตอนาถคน
มาตราสิบเจ็ดปราบ เอากำราบประชาชน
ต่อต้านเพียงสักหน เจอเด็ดขาดพิฆาตตาย
เสียดายสุดสำคัญ วันชาตินั้นสุดเสียดาย
ครม. นั้นหมาย ลดคุณค่าประชาชน
วันชาติแต่ก่อนมา อนิจจามิได้สน
เล่นแร่และแปรกล มติรัฐขัดเจตนา
แอบอิงสถาบัน เปลี่ยนเป็นวันห้าธันวา
จุติพระชนมา- ยุในหลวงแห่งปวงไทย
บิดเบือนเจตนา นี่จะว่าใช่ที่ไหน
คนละเรื่องกันไป มิอาจถือคือวันชาติ
ชาติคือประชาชน เคียงคู่ยลกษัตริย์ศาสน์
เราคือปวงทวยราษฎร์ ผู้สร้างไทยให้วัฒนา
วันชาติที่หายไป เหตุไฉนไม่มีมา
ควรเราจะทวงหา ให้กลับมีเป็นศรีไทย
ย้ำเตือนเอกราช ให้ประกาศถึงถิ่นไกล
ประชาธิปไตย นั้นเรามีคู่ชีวัน
จงทวงของของเรา ที่เราเฝ้าคิดอย่าฝัน
เป็นตายให้เป็นกัน เพื่อพิทักษ์ด้วยรักไทย
ก้อนอิฐ
20 เมษายน 2555
จอมพลคนสิ้นคิด ครองเบ็ดเสร็จเผด็จการ
เดิมเรามีวันชาติ คณะราษฎรสาน
ในอดีตกาล ผ่านกาลเนาเหย้ากาลมา
มีไว้เป็นศักดิ์ศรี ยี่สิบสี่มิถุนา
แสดงถึงประชา- ธิปไตยในแผ่นดิน
จัดงานร่วมฉลอง ตามครรลองมิได้สิ้น
มีแต่เป็นราคิน ของพวกรักศักดินา
เหมือนผีที่กลัวพระ จึงคิดระรานต่อมา
สฤษดิ์คิดนำพา ประเทศส่งลงทะเล
ทำตัวเผด็จการ รัฐประหารด้วยเสเพล
โกงรวยล้วนสรวญเส แลพิฆาตอนาถคน
มาตราสิบเจ็ดปราบ เอากำราบประชาชน
ต่อต้านเพียงสักหน เจอเด็ดขาดพิฆาตตาย
เสียดายสุดสำคัญ วันชาตินั้นสุดเสียดาย
ครม. นั้นหมาย ลดคุณค่าประชาชน
วันชาติแต่ก่อนมา อนิจจามิได้สน
เล่นแร่และแปรกล มติรัฐขัดเจตนา
แอบอิงสถาบัน เปลี่ยนเป็นวันห้าธันวา
จุติพระชนมา- ยุในหลวงแห่งปวงไทย
บิดเบือนเจตนา นี่จะว่าใช่ที่ไหน
คนละเรื่องกันไป มิอาจถือคือวันชาติ
ชาติคือประชาชน เคียงคู่ยลกษัตริย์ศาสน์
เราคือปวงทวยราษฎร์ ผู้สร้างไทยให้วัฒนา
วันชาติที่หายไป เหตุไฉนไม่มีมา
ควรเราจะทวงหา ให้กลับมีเป็นศรีไทย
ย้ำเตือนเอกราช ให้ประกาศถึงถิ่นไกล
ประชาธิปไตย นั้นเรามีคู่ชีวัน
จงทวงของของเรา ที่เราเฝ้าคิดอย่าฝัน
เป็นตายให้เป็นกัน เพื่อพิทักษ์ด้วยรักไทย
ก้อนอิฐ
20 เมษายน 2555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น