วันพุธที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2555

รึว่า “ล่าแต้ม ?!” (กลอนสุภาพ)

        ทำนบแค้นคลอนแคลนแอ่นเกือบหัก      บ หยุดพักอาวรณ์ซ่อนกลิ่นหืน
ไฟโหมเข้าเหมือนซ้ำกระหน่ำฟืน                  แดดเผาเอาความชื้นลับละไป
        ทำดีกันต่อหน้าพูดว่าจริง                   ไม่มีสิ่งที่จะมาน่าสงสัย
แต่ลับหลังคำว่าของใครใคร                        หูอาศัยได้ยินระบิลเต็ม
        ทำตัวหัวใจแตกสลาย                       ให้แตกพ่ายเจ็บขึ้งไม่พึ่งเข็ม
กูนี่หรือคือผัวน้อยคอยและเล็ม                     กี่เดือนเต็มที่คบกันนั้นเท่าไร
        อาณาจักรรักทิ้งยิ่งไพศาล                   ประมาณการสุดเกินจะบอกได้
ว่าทำตัวแบบนี้แต่เมื่อใด                            คงไม่ไหวจะประมาณให้แน่ชัด
        เรื่องนี้สามัญธรรมดา                        ไม่ได้ว่าด้วยเลวเป็นถนัด
แต่ที่ทำกันมาหลักฐานมัด                           ไม่มีสัตย์สิ่งใดให้ถือเอา
        เธอปิดบังความจริงทุกสิ่งอย่าง            เอาออกบ้างตามต้องการของสูเจ้า
เปลี่ยนใจไปเหมือนเปลี่ยนภูมิลำเนา           ใครจะเฝ้ารับเปลี่ยนทะเบียนใจ
        เธอทำตัวสรวญเสและเฮฮา              คนเป็นแฟนแทบบ้าหน้าไม่ให้
สุดจะทนตาแทบสุกลุกเป็นไฟ                   แทบจะไข้แดกกัน ณ วันนั้น
        มั่วผู้ชายตายห่าทั้งหน้าหลัง             ไม่คิดจะระวังกลับหลังหัน
ระวังเถอะเขาจะให้ดอกไม้จันทน์               พลุตะไลจะสนั่นพลันอาณา
        คบและเปลี่ยนเวียนหมุนทำหุนหัน      รู้สนั่นลั่นทั่วมั่วเหมือนหมา
คนเคยคบได้กลับรับน้ำตา                        ด้วยอีนังแพศยามันทิ้งไป
        ไม่ต้องสงสารกูกูมันโง่                     กูเสือกโตแต่ตัวหัวเสือกใหญ่
แต่สมองกับจิตไม่เท่าไร                           ประมาณได้อนุบาลประจานเอา
        โชคบันดาลให้เจอแต่แพศยา             หน้าไม่ใช่นางฟ้าปานใครเขา
กูเสือกหลงได้ยังไงกูคงเมา                        คนอื่นเขามีเยอะเสือกเลอะเลือน
        ถ้าเรื่องนี้เป็นคดีกูฟ้องแหลก              เด็กใจแตกกิริยาชอบป่าเถื่อน
ผสมพันธุ์ยามติดสัดกันทุกเดือน                   เด็กเลยเลื่อนเข้าท้องต้องทำแท้ง
        ฟ้องคดีลวงหลอกยักยอกโกง              พฤตินัยทำโล่งยิ่งโจ่งแจ้ง
อยู่ที่ไหนทุกที่ได้คงแสดง                          ให้เขาแทงเอามันกันแน่นคิว
        ทีกูเสือกไม่ให้ไซร้อยากถาม               กลัวเป็นความคนอื่นที่ก็หิว
เป็นไปได้อยากจะถีบอีนี่ปลิว                      อีหน้ายิวตามกันพันธุ์นรก
        ตามอีปลวกพวกเตี้ยเมียทุกคน            เลยสับสนเดนคนสกปรก
ฤาจะพันธุ์เดียวกันคงต้องยก                       สารพันปิฎกอรรถามา
        ต้องวิจัยซึ่งคนประเภทนี้                    พวกหน้า...อยากกามจึงถ่างอ้า
ให้เขาแทงแยงเอาจนเต็มตา                       วันไม่ได้คงจะบ้าแทบลงแดง
        ไม่อยากพูดถึงสกุลสถุนชาติ                 ให้หยดหยาดน้ำลายไปหล่นแห้ง
ไม่อยากพูดคุณศัพท์ไม่อยากแจง                 แต่คงแจ้งตามคำปากเขาเล่ามา
        จะสะใจถ้ามีใครเปิดปากแฉ              ไม่ต้องกลัวโคตรแม่จะตายห่า
ถ้าพูดจริงไม่มีใครจะสงกา                         จะชมว่าน่านับถือชื่อและนาม
        จะลองให้คนเอาไปวันวัน                   ให้ตื้นตันรสชาติประหลาดถาม
หวังเปลี่ยน...รวยผัวมั่วในกาม                     คิดเปลี่ยนด้ามสักเท่าไหร่ไม่อาทร
        จะเกิดทุกข์เท่าไหร่ไม่เคยคิด            พะวงจิตกังวลก็คงห่อน
เปลี่ยนผัวเหมือนเปลี่ยนฉากในละคร            สลับซ้อนก่อนหลังยากจะเดา
        อย่างนี้คงมีค่าแค่บนเตียง                 ให้เขาได้ฟังเพียงเสียงกระเส่า
และลีลาท่าทางเวลาเอา                           จะสมเพชแทนเจ้าก็มิควร
        หรือจะว่าล่าแต้มแกมสะสม               ดังเด็กสาวนิยมไปหลายส่วน
คิดว่านี่เป็นเกมที่ตีรวน                             ค่านิยมที่ล้วนยกย่องชาย
        นี่คือโอกาสของผู้หญิง                      ที่จะลองคบทิ้งได้หลากหลาย
เกือบรีบร้อนค่อนว่าจะทำนาย                     ไว้ก่อนตายศักดิ์ศรีเพศจะเท่าทัน
        สัญลักษณ์ปรัศนีมีเต็มหัว                 สงสัยทั่วจะดีใจหรือให้ขัน
ฤาจะหลอกผู้หญิงให้ตื้นตัน                       ให้แสดงซึ่งอันอำนาจเรา
        กลายเป็นเกมแก้แค้นแสนประชด        แต่ลืมหมดอำนาจแท้ของเพศเหล่า
จึงโดนหลอกซ้ำซากจำทำเนา                    เสียแต่เยาว์หมดค่าอนาถคน
        ถ้าไม่รู้สึกตัวก็มั่วต่อ                       แต่ว่าขอให้คิดถึงมรรคผล
ถ้าเกิดยังใจเปลี่ยวเที่ยวซุกซน                    คงต้องทนเจ็บตัววนทั่ววัฏ
        ถ้าคิดได้จะให้ใจถ้าต้องการ               แต่ถ้ายังฟุ้งซ่านด้วยกำหนัด
ไม่ต้องคิดผลตามเอาทางลัด                      จะป้องปัดอย่างไรสุดแต่เธอ
        นี่เป็นอุทาหรณ์ตอนเกือบจบ              จะทำตัวมีค่าลบแบบมั่วเผลอ
คงได้มั่วหาพ่อแทบไม่เจอ                         หรือแทบเพ้อขาดใจไม่คิดพาล
        คิดกันให้ฉลาดเถอะน้องหญิง              จะรักจริงหรือไม่ใช่แต่หวาน
ที่สำคัญจะเอากันคิดให้นาน                       จะป้องกันเหตุการณ์กันอย่างไร
        ทุกอย่างมีเสนอเอาให้พร้อม               ไม่ใช่ยอมคำประโลมเสนอให้
แค่นิดหน่อยนิดเดียวเลยตามใจ                    แต่สุดท้ายเป็นยังไงก็รู้กัน
        เพื่อเธอจะได้ไม่ต้องเจ็บ                     จากเขี้ยวเล็บผู้ชายหมายกระสัน
ปล่อยลูกน้อยในท้องให้เกิดกัน           อย่าสร้างมันถ้า “ไม่พร้อม” เป็นแม่คน !!

ก้อนอิฐ
16 เมษายน 2555

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น